Pochodziła ze Słowacji, była dyrektor programową Instytutu Kinematografii Czechosłowackiej w Pradze. Po tzw. Jesieni Ludów i „aksamitnej rewolucji” przeszła do wydziału kultury czechosłowackiego MSZ, w latach 1992-97 była I sekretarz Ambasady Republiki Czeskiej w Moskwie. Przyjaciółka artystów, m.in. Vaclava Havla, zajmowała się kulturą i edukacją. Podróżowała po Europie Wschodniej i Środkowej, wspierając filmowców i imprezy filmowe w różnych krajach – od Łaby do Kaukazu. Po przejściu na emeryturę w 1997 roku, pozostała aktywna w organizowaniu międzynarodowych festiwali filmowych,  była konsultantem dyrektora Studia Filmowego Barrandov Praha w zakresie kinematografii Europy Wschodniej, Rosji i Kaukazu.

Była blisko związana z polskim kinem, uczestniczyła w pracach jury festiwali w Gdyni i Koszalinie, wspierała DKF Kwant w organizacji głośnego przeglądu „Kino pod specjalnym nadzorem”, poświęconego czeskiej i słowackiej Nowej Fali lat 90. Wnikliwa, ale i życzliwa obserwatorka polskiego kina, przyjaciółka wielu polskich filmowców – tych największych, ale i tych stawiających pierwsze kroki w branży.

Polskie przeglądy i festiwale bez uśmiechu Miry Haviarovej nie będą już takie same.